Mein eerste keer

De eerste keer is altijd spannend.
Hoe zou het zijn?
Hoe gaat het voelen?
Zou ik het net zo fijn en leuk vinden als de anderen?
De anderen hebben al ervaring…het is hun tweede keer.

Bij dezen een kort verslag van mijn eerste bezoek aan onze kamplocatie. Na een korte en bewogen nacht, vertrokken we in alle vroegte naar onze kamplocatie. Qua reistijd prima te doen, het is ongeveer het gemiddelde qua reistijd van mijn eerste twee kampen. In de auto was het erg gezellig, maar ik had ook oog voor de prachtige omgeving. Terwijl ik aan het genieten was van de adembenemende uitzichten hoorde ik ineens ‘we rijden er zo tegenaan’. Gelukkig was dit figuurlijk bedoelt en arriveerden we bij onze bestemming.

Ik wierp een eerste blik. Een groot hek, met daarachter een enorme tuin en een fantastische entree naar een karakteristiek groot gebouw. Ik twijfel of het woord villa of kasteelachtig meer van toepassing is. Ik houd het op een combinatie van deze twee, met een gevoel dat hier vroeger een croesus gewoond moet hebben.

Eenmaal de klim voltooid en bij de grote, hoge voordeur aangekomen werden we ontvangen. We hebben onszelf rondgeleid. We begonnen boven en zijn zo via alle vertrekken naar beneden gelopen. De sfeer is gewoon heel fijn. Alle kamers hebben hun eigen charmes en de tussenliggende ruimtes zijn erg waardevol. Overal is aan gedacht, aan niks een tekort.

Erg imponerend was de ruimte met een fantastische lichtinval. Maar als toppunt is het buitenterras op hoogte, met een mooie balustrade, waar een geweldig uitzicht is over de prachtig aangelegde achtertuin. Tussen de planten door liggen verschillende stenen die een sfeer meebrengen dat er elk moment een huwelijk kan plaatsvinden onder de haag die nog net zichtbaar is aan het eind van de tuin. Eenmaal door de tuin gewandeld hebben we rond het huis gelopen. Gedurende het bezoek aan onze locatie werden er overal ideeën opgedaan en zagen we talloze mogelijkheden.

Als enige nadeel merkte ik op dat het beneden lokaal nogal stonk. Maar toen ik Eric daarna met een grote grijns voorbij zag lopen wist ik wat speltip 16 (“Loop nooit achter de grote jongens aan.”) werkelijk betekent. We hadden geen vragen aan de hostess en vertrokken om de omgeving te bekijken. Er was nog een locatie nodig voor een activiteit en we moesten en zouden een test doen bij twee lokale eetgelegenheden.

Als eerste gingen we testen welke lokale gelegenheid ons het beste beviel. De eerste was erg traditioneel ingericht en heeft obers met doorschijnende overhemden. Ze zijn heel vriendelijk en gastvrij. De gemiddelde leeftijd lag rond de 65 jaar, maar gezien het tijdstip was de tent goed gevuld. De kaart was oké, maar had niet veel verschillende soorten gerechten waar wij in geïnteresseerd waren. Het duurde even voor we het eten kregen, maar toen het geserveerd was bleek dat ze wel erg royaal waren qua hoeveelheid. Met wat moeite kregen we de maaltijden op.

Na de lange autorit van 2 minuten kwamen we aan bij de andere eetgelegenheid. Nauwelijks bekomen van de eerste maaltijd, hadden we de menukaart weer in onze handen. Eerst vergeleken we het aanbod, de ambiance en de bediening. Het viel ons op dat qua prijs deze nog goedkoper was dan de eerste. We vonden de eerste al erg goedkoop!

De inrichting was iets formeler, met wat aparte zalen. Wij zaten in het middelste gedeelte, waar je ook binnenkomt. Links zat nog een nette indeling met chique opgemaakte tafels. Rechts was nog een zaal die verhuurd kon worden. De ober was behoorlijk gezet en dat was slecht nieuws voor me. Ik had tenslotte net een bult eten op, na een laat ontbijt, en in de avond had ik een date gepland staan die begon met een etentje.

Eenmaal besteld duurde het weer redelijk lang tot de maaltijd kwam. ‘Gelukkig’ kwamen er eerst verschillende bakken met friet, groenten, rösti, salades en waarschijnlijk vergeet ik nog heel veel dingen. Daarna kwam de maaltijd, waar alles in tweevoud werd opgediend. Met flink wat ploeteren en een gezonde dosis doorzettingsvermogen kregen we het grotendeels op.

Conclusie, een fotofinish waarbij het laats bezochte restaurant net meer voordelen had.

Daarna zijn we naar de auto gerold en zijn we naar de locatie gereden waar een activiteit zal plaatsvinden. Een lange wandeltocht door de bossen leidde naar een adembenemende plek met ongekend natuurschoon. We wisten het meteen: Hier gaan we deze activiteit zeker houden! Door de wandeling werd nogmaals duidelijk dat we echt teveel hadden gegeten.

Ten slotte zijn we rustig naar huis gereden.
Mijn conclusie over deze dag:

· Het is ons weer gelukt een erg sfeervolle en unieke locatie te vinden.
· Deze locatie allesbehalve nederig.
· Deze locatie zorgt zeker voor een aha-erlebnis.
· Laat ontbijten en lunchen bij twee van zulke restaurants is niet handig voor een etentje/date.
· Loop nooit achter Eric.
· Met mooi/droog weer hebben alle facetten voor een superkamp.
· Met deze vier op pad gaan zorgt altijd voor plezier.

Emiel, een van de vier van plezier